Փոքրիկ Արևը շատ հեքիաթներ գիտի ու շատ համով է պատմում։ Երեխաներն էլ անընդհատ շուրջն են նստում ու հաճույքով լսում։ Մի օր էլ թե.
֊Գիտե՞ք ` ես բոլո՜ր հեքիաթները գիտեմ, բայց չեմ պատմի։ Մարիա.
֊Խնդրում եմ, պատմիր լսենք։ Արևը բարկացավ, ոտքը խփեց հատակին.
֊Հավես չունե’մ, հենց ուզեմ, կպատմեմ։
Այ այսպիսի Արև ունենք։